16 Temmuz 2016 Cumartesi

ADETA BİR DUYGU HARMONİSİ: Kış Masalı Serisi~Esra Barın



"Ben, vaktinden önce büyüdüm. Çocukluk elbisemi, kara bir haberle astım dolaba ve kapılarını sıkıca kapadım. Sıcacık ailem o kazayla dağıldığında, öğrendim büyümeyi acıya acıya. Üzerime çokça büyük geldi yeni elbisem ama giydim istemesem de. Büyümek zorunda kaldım.... Küstü bana içimdeki çocuk, sustu o zamandan sonra. Ama şimdi, bunca zaman sonra onun gülümsemesini hissediyorum. Yavaş yavaş kendine gelişini, yeniden mutlu oluşunu ve koşuşturmasını hissediyorum içimde bir yerlerde…"

Bu kitapta inanılmaz şeylere şahit olmayacaksınız. Büyüleneceğiniz tek şey sevginin gücü olacak. Okuduğunuzda, kendinizi içinde bulacaksınız bu dünyanın. Bir parçası olacaksınız. Kapınız çaldığında, onlardan birinin geldiğini zannederken bulacaksınız kendinizi. Bir kahve arası verdiğinizde, onların sohbetleri eşlik etsin isteyeceksiniz. Daha çok anlayacak, daha çok güveneceksiniz. Birine sırtını dönmek yerine, onun elini tuttuğunuzda nelerin değiştiğine şahit olacaksınız. Aradığınız mucizeyse, size mucizenin en güzelini sunuyorum. Bir dokunuşla yaşanan mucizeler ve değişen renkler…

Kalbiniz ısınacak, seveceksiniz hepsini, inanın. Hadi gelin, tanışalım.
(Tanıtım Bülteninden)



Sayfa Sayısı: 570

Baskı Yılı: 2016

Dili: Türkçe
Yayınevi: Epsilon Yayınları


Bugün size önce Wattpad'de okuduğum, okudukça kendimi durduramadığım, Wattpad'de sevilmesine rağmen çıktığında hakettiği ilgiyi göremeyen bir kitaptan bahsedeceğim: Kış Masalı. Ya da yeni kitabıyla da birlikte Kış Masalı serisi. 

Yazarı da kitabı gibi değerli ve sevgi dolu olan kitabımız Sinemis isimli bir kızın henüz gençliğe ilk adımlarını atarken ailesini kaybetmesini ve ablasıyla birlite İstanbul'a taşınmasını, orada başından geçenleri anlatıyor. Çok etkileyici, duygusal ve okudukça kendisini daha da çok sevdiren bir hikaye Sinemis'in. Sinemis güzel, edalı, hüzünlü bir Çerkes kızı. Ve benim de şu ana kadar en sevdiğim kitap karakterlerinden biri. Hatta o kadar yakın hissediyorum ki onu, kitap karakteri demeye utanacağım. Sanki gerçek gibi. 

İnsan niçin kitap okur? Benim buna cevabım hayatında eksik kalan bir şeyin yerini doldurma ihtiyacı oluyor. İşte Kış Masalı da buna yardımcı oluyor. Yeri geliyor ağlatıyor, hem de hıçkıra hıçkıra, yeri geliyor güldürüyor, yüzünüzde şapşal, sevimli bir tebessüm oluşuyor. 

Benim de yazarım Esra Barın kadar üzüldüğüm şey kitabın hem yayınevi hem de okuyucu tarafından değer görmemesi. Kim bilir? Belki siz bunu okuyacaksınız, sonra kitabı da merak edip okuyacaksınız ve BUM! Bir bakmışsınız siz de bu güzel kitabın sayfalarında kaybolup gitmişsizniz. Eh, o zaman ne diyeyim? İyi okumalar hepinize, ya da iyi kaybolmalar satırların büyülü kokusunda, kelimelerin zarif ışığında...