Herkese Merhaba Kitap Vampirler'im! Benim için tatilin son gününde Kötü Çocuk~2'yi bitirdim ve alıntılarımı hazırladım. Umarım beğenirsiniz:*
Önyargılara sebep olacak berbat bir kapağı var ama okurken hiç sıkılmadım. Zaten bu kitabı içinde bir parça bile olsa kendinden bir şeyler bulabilenler sevebilir. Kitapla aramda duygusal bir bağ oluştu. Kayla'yı çok sevdim. Ama Meriç'e karşı uzay kadar büyük bir zaafı olduğu da inkar edilemez bir gerçek. Ah, Meriç Tuna! Kitabın sonlarına doğru o kadar sinir bozucu, zengin züppenin tekiydi ki beni de sinir etti.Babasından ne kadar nefret etse de aynı onun gibi davranıyordu.
'Seni seviyorum.' Söylemesi bu kadar zor mu Allah aşkına? Alt tarafı 2 kelime 15 harf. Nedir yani? Yok efendim, illa Kayla söyleyecek ki beyefendinin erkeklik gururu okşansın.
Yine de Meriç'i anlıyorum çünkü acı, insanın ruhuna bir kez karıştı mı kimse eskisi gibi olamaz ve Meriç'de geçmişin acılarıyla yaşayan bir çocuk. Yani ben de Kayla gibi sana ara sıra acayip sinir olsam da seni sevdim Meriç Tuna!
Kayla'nın da kendi geçmişten gelen acıları var. Babasının daha doğmamışken ona bıraktığı acılar. Yine de Kayla'nın babası kitabın başından beri geçmişte yaptığı hataları telafi ermeye çalıştı ama bazı yaralar asla kapanmaz. Bir de o yaraları babası açtığı için Kayla hayatı boyunca daima onlarla yaşamak zorunda kalacak.
Kitabın içinde geçen şarkılara da bayıldım! Kötü Çocuk-2 müzik listesini kitabın sonuna ekleselerdi daha güzel olurdu.
Sonuç olarak kitaptan çıkardığım en önemli ders şu: Hayatta en sevdiğiniz kişi öylece gittiğinde yaşamaya isteseniz de istemeseniz de devam ediyorsunuz. Ama yaşamakla yaşamak arasında fark var. Her ikisinde de nefes alıyorsunuz, gözlerinizi kırpıştırıyor, dünyanın sesini duyuyorsunuz. Fakat birinde ruhunuz nefretten duvarın arkasına sığınıp acı çekiyor, diğerinde mutluluktan gözleriniz ışıldıyor.
Uzun zaman sonra böyle duygusal bir kitap okumak iyi geldi. Puanım: 3/5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder